Któż nie lubi bajek
Sami dobrze wiemy
Od dziecka je czytamy
I wówczas w nie wierzymy!
O Kopciuszku, co pantofelek na balu zgubiła
O Królewnie Ścieżce, co z Krasnoludkami mieszkała
O Sierotce Marysi, co gąski pasała
I o Księżniczce, co na wieży mieszkała!
Jesteśmy dorośli i dalej wierzymy
O Księciu z bajki, co na koniu po nas przyjedzie
Jedni całują żabę, co w Królewicza się zmieni
I dajemy się oczarować niejednej osobie!
Powiem jednak cichutko i skrycie
Że żadnych krasnoludków nie ma na świecie
Pozostały marzenia z życia realnego
I żyć w tej nadziei, że życie na lepsze się zmieni!
Żyjemy chwilami, które są przeróżne
Chociaż są ulotne, bywają też piękne
I dochodzimy do wniosku, jak morał z bajki
Jak chcesz być szczęśliwym, to uwierz w Siebie!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz