Dedykacja dla Veroni, od AMO ♥
przylgnąłem do Ciebie
jak cień do Twych pleców
w Tobie zasłuchany
miarą wierszokletów
z codziennej modlitwy
rozmów gdzieś nad ranem
pacierzem Cię zwieńczam
choć nie mówię Amen..
♥
kiedy Cię spotkałem
słońce swym promieniem
oślepiało oczy
duszy dało natchnienie..
złote liście z drzewa
jesień Nam podała
wpisałem w pamiętnik
zapach Twego ciała..
♥
niezbadane losy
tajemnice z niebios
uwiodłaś mnie wzrokiem
- proszę, do mnie przemów!
wspomnień mam bez liku
z Tobą stale "gadam"
potrzebny fortepian
- dźwięk nutki do tych opowiadań..
♥
prosisz mnie bym bywał
w Twych marzeniach sennych
a ja obok Ciebie leżę
jako ten sennik, lennik..
tłumaczysz sen znowu
porównujesz zapis
wiesz, że nie mogę Cię zawieść
bo nie mam czasu na to..
♥
pamiętasz stajenkę
ołtarz u Józefa
śluby tam dawali
w serca zaglądali
i tak z owej zimy
ze spotkania w lesie
powstał wiersz kolejny
a echo - miłość Naszą w świat niesie!
♥
Kocham Cię,Veronico!
♥
http://amando-bloger.blogspot.com/2016/02/a-echo-miosc-nasza-w-swiat-niesie.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz