Nie tak dawno...
Uśmiecham się do swoich wspomnień
Jeszcze nie tak dawno siedzieliśmy obok Siebie
Było tak bardzo słonecznie
Byliśmy tak szczęśliwi ogromnie..
♥
W przydrożnej kawiarence
Wypiliśmy kawę patrząc na Siebie wzajemnie
Było wówczas tak bardzo wiosennie
Nie widzieliśmy nikogo, prócz Nas..
♥
Zaproponowałeś długi spacer
Był przepiękny park, a trochę dalej las
I znów nie było nikogo prócz Nas
Nad głowami fruwały jakieś ptaki..
♥
Dotknąłeś mnie delikatnie
Schowałeś w Swoich dłoniach moje
Popatrzyłeś mi w oczy, gdy podniosłam twarz
W Twoich zobaczyłam miłość...
♥
Nie było nikogo prócz Nas
Tuląc mnie w ramionach, całowałeś namiętnie
A czas płynął tak szybko, jak rwąca rzeka
I uciekł Nam gdzieś, tam, gdzie Nas nie ma...
♥
Dzisiaj siedzę sama, znów w tej kawiarence
Gdzie nie tak dawno byłeś i Ty
Wiem, że będę uśmiechać się do wspomnień
I nie ma dzisiaj nikogo, prócz mnie!...
PIĘKNO KOMENTARZA
+Weronika
Kiedy rozdziela Nas czas
Ktoś powie nie ma was
Ale My jesteśmy
Jesteśmy dla Siebie
Bo Miłość łączy
Niezależnie gdzie kawiarenka, dom, ulica, las..
_ Jesteś moją Miłością!
Kiedy rozdziela Nas czas
Ktoś powie nie ma was
Ale My jesteśmy
Jesteśmy dla Siebie
Bo Miłość łączy
Niezależnie gdzie kawiarenka, dom, ulica, las..
_ Jesteś moją Miłością!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz