Piękne...
♥
Przez lata, które mijają
przewija się nić ludzkich losów.
Wpadamy w te sieci przypadkiem
i zdarzeń przewidzieć nie sposób.
Nie wiemy czy spotka nas szczęście,
czy trosk nam przysporzy przypadek.
Czy deszcz w słońcu rozwinie tęczę,
czy zniszczeń krajobraz ukaże.
Lecz nawet gdy wznieci pożogę los,
który często z nas kpi,
traktujmy to jako przestrogę,
bo przyjdą szczęśliwe znów dni.
I słońce powita z uśmiechem świt,
który po burzy się budzi.
Żyć w pełni wszak nie jest grzechem…
więc woli niech nic nie ostudzi.
Więc pijmy to życie haustami,
spragnieni wciąż jak w dzień upalny.
Bo tyle jest jeszcze przed nami…
bo cel póki jest – jest realny, póki jest cel!
w społeczności ♥ Mój Świat ♥ (
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz